Lieve Belgen: we waarderen jullie te weinig

Lieve Belgen,

Misschien lezen jullie deze column via eej!. Jullie zijn veelal fan van Zeeland, dus eej! weten jullie vast ook te vinden. Hebben jullie al een rondje op de toerfiets gemaakt? Een kriekje op de boulevard van Vlissingen gedronken? Ja? Fijn, ik zie jullie even graag als jullie Zeeland graag zien. Dat heb ik me alleen nooit zo gerealiseerd, tot nu. Jullie taal, die is veel aardiger. Zelf zijn jullie ook best aardig: beter gekapt en gekleed, zo over het algemeen gesproken. Loop ik per ongeluk tegen jullie aan omdat ik het richtingsgevoel van een bejaarde kat heb, dan excuseren jullie je, nog voor ik een schamele ‘sorry’ kan stamelen.

Deze nieuw-ontdekte liefde voor jullie, beste zuiderburen, vond zijn oorsprong afgelopen editie van Rock Werchter. Ik was er al eens eerder geweest, maar realiseerde me nu pas dat ik het er zo aangenaam vond, niet simpelweg door de fijne line-up of de opgeruimde festivalweide, maar des te meer vanwege jullie. Niet alleen excuseren jullie je terwijl ik me als een lompe Nederlander gedraag, ook blijven jullie vriendelijk als er iemand voordringt. Nog iets: jullie dringen nóóit voor. Het zijn altijd Nederlanders – ja, ik steek de hand in eigen boezem hier, ook iets dat de meeste Nederlanders vreemd is – die last minute nog tot vooraan bij het podium proberen te komen. In plaats van drie bier in zijn of haar nek, krijgt de voordringer dan 40 boze blikken, die, misschien omdat het zo verschilt van de anders immer blije houding van de Belg, genoeg indruk maken dat de voordringer linea recta het hazenpad kiest.

Dus sorry, nee, excuseer, dat we jullie vaak belachelijk maken. Belgenmoppen zijn lang niet meer zo plezant, als ze dat ooit al waren. Excuseer, jullie zijn namelijk veel prettiger gezelschap dan al die lallende Engelsen, hautaine Fransen en zichzelf-ingravende Duitsers die na 50 jaar nog steeds geen Nederlands kunnen en naar apfelshorle blijven vragen. Echt, we hebben jullie veel te lang verketterd. Misschien, al is dit natuurlijk geen excuus, benijden we jullie Bourgondische levensstijl. There, I said it, we zijn gewoon jaloers. Neem het ons Zeeuwen alsjeblieft niet kwalijk, er wordt nu eenmaal een zuinige houding van ons verwacht.

De volgende keer op de boulevard, op de Wasschappelse dijk, of tijdens Werchter, dan knuffel ik jullie, steviger dan ik iemand ooit geknuffeld heb. Daarna drinken we een pint, slaan we elkaar op de rug en maken we grapjes over d’n Hollanders; want die staan zo mogelijk nóg verder af van ons beiden. Dag hè, lieve Belgen, merci voor alles, salut en tot snel!

[flo_mosaic mosaic_id=’2285′]