Polderkind
Dat wordt overschat
Als je de Albert Heijn uitloopt, dan staat er zo’n rekje met allemaal recepten die je kan meenemen. Stond die er tien jaar geleden ook al? Voor de hele foodie hype? Voordat de foodblogs als paddestoelen uit de grond schoten?
“Over eten moet je niet praten, maar gewoon opeten” zei m’n oma ooit eens. Of misschien heb ik het zelf verzonnen. Maar ik ben het er inmiddels niet meer mee eens. Want ik wil recepten, ik lust ze wel rauw. Ik kijk ook steevast bij ieder bezoek aan de AH of er nog lekkere recepten zijn op het rekje. Inmiddels heb ik tientallen van die papiertjes…. Maar heb nog niet één gerecht gemaakt.
Recepten, die zijn helemaal hipperste hip tegenwoordig. Tuurlijk is koken van alle tijden en heeft dat niks met een trend te maken (we eten om te overleven). Tegenwoordig zie je toch veel meer kookboeken dan jaren terug. En hij ligt op de salontafel, niet weggestopt achter de potten ongekookte pasta. Het kookboek is niet meer iets voor mensen die niet kunnen koken, nee nee, het kookboek is voor de verantwoorde mens.
En wat helemaal opperste-hipper hip is, is daadwerkelijk bewust eten en dat delen. Van groene smoothies tot groentechips en van amandelmelk tot sojabonen knagen en lijnzaad met tien soorten pitten in je geitenyoghurt mikken. Die hele hype is aan mij voorbijgegaan. Terwijl het zusje van Doutzen Kroes bij RTL Boulevard haar nieuwste mega awesome healthy kookboek aanprees, zat ik onderuit op de bank met een roerei… Met belegen kaas én parmezaan!
Het doet me gewoon niks. Want als je je er vervolgens wél aan waagt (want #yolo) dan snap ik niet dat men zo lyrisch kan zijn over zoete aardappel uit de oven. Sorry, maar dat wordt overschat hoor. Iedereen die die dingen wél krokant uit de oven krijgt verdient een medaille.
Toch pluk ik als softcore foodie wel de vruchten van deze hele hip-healthy-hungry hype. In een gekke bui heb ik chiapudding gegeten. Onwijs lekker. Ik trok bij de supermarkt (bij gebrek aan een échte Amerikaanse juice/smoothie bar om de hoek) een groene smoothie uit het koelschap met een waslijst aan mooie woorden op het ingrediëntenlijstje en was aangenaam verrast. Ik heb me zelfs gewaagd aan de groentechips… Maar concludeerde dat uiteindelijk de aardappel ook een groente is en ik dan toch liever bij die ‘groentechips’ blijf en de chips van worteltjes en rode bietjes vergeet.
Weet je wat absoluut het allerergste van allemaal is? Dat zo’n mooi fitgirl foodieding dan zegt dat je je zo goed gaat voelen van gezond eten. En dat die vrouw stiekem nog gelijk heeft ook!! Gruwelijk irritant.
Ik weet niet hoe het zit op lange termijn, daarvoor is mijn wasabi rucola salade regime niet streng genoeg, maar juist DIRECT na het eten, wanneer je je matcha overnight oats met cacao nibs achter de kiezen hebt, dán komt er een golf van voldoening over je heen. Want dat je iets hebt gegeten dat niet alleen lekker is maar ook nog ’s gezond, dat is toch het toppunt?!
Overigens heb ik gisteravond gewoon een pizza salami met extra kaas gegeten.
Vijf Instagrammers die onwijs mooie foodfotografie laten zien:
– @the_sunkissed_kitchen
– @miss_gruenkern
– @fitness_bianca
– @sobeautifullyreal
– @local_milk (plaatst meer dan alleen food, hele mooie feed)